Πριν από λίγους μήνες ήρθε πρόταση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κύπρου για να ποινικοποιηθεί ο σεξισμός, κάτι που μας εξηγείται πως έχει ως στόχο την καταπολέμηση του σεξισμού και των σεξιστικών συμπεριφορών σε βάρος των γυναικών στην κυπριακή κοινωνία. Η μία πρόταση θέλει ποινή φυλάκισης έως και πέντε ετών ή χρηματική ποινή 10.000 ευρώ.
Εχθές λοιπόν έτυχε να διαβάσω ένα ποστ. Για τον σεξισμό στο χιούμορ. Δεν ξέρω εάν το γνωρίζατε αλλά εμείς οι άντρες που εξηγούμε συνέχεια στις γυναίκες πως έχουν τα πράγματα είμαστε σεξιστές κάνοντας mansplaining ενώ όταν οι γυναίκες εξηγούν σε εμάς πως έχουν τα πράγματα είναι συγκινητικές ηρωίδες που αποκαλύπτουν την αλήθεια σε κάθε μικρή πτυχή της ζωής. Έτσι λοιπόν η Irini αποφάσισε να μας κάνει womansplaining για το χιούμορ, να μας τα πει ένα χεράκι ρε παιδί μου σε εμάς τους άντρες που τολμάμε να κάνουμε χιούμορ και τους λόγους για τους οποίους πρέπει να σταματήσουμε.
“Ένα αστείο δεν είναι σεξιστικό επειδή μιλάει για σεξ, ούτε επειδή έχει μέσα μια γυναίκα. Ένα αστείο είναι σεξιστικό όταν διαιωνίζει στερεότυπα της πατριαρχίας, που κάνουν σε όλους κακό. Να το πάλι το λεξιλόγιο που παπαγαλίζουμε οι φεμινίστριες, ποιος ξέρει τι σημαίνει αυτό. Θα σου εξηγήσω εγώ” μας εξηγεί η Irini ότι θα μας εξηγήσει γιατί δεν πρέπει να κάνουμε χιούμορ επειδή “πατριαρχία" χωρίς φυσικά να την κατηγορεί κάποιος για womansplaining, και υποθέτοντας πως η δική της βερζιόν την ιστορίας είναι ορθή επειδή έρχεται μέσα από το “γυναικείο βίωμα” σε αντίθεση με την αντρική βερζιόν που έρχεται μέσα από το βίωμα του καταπιεστή, και αυτό Irini μου καταλαβαίνεις πως είναι σεξιστικό έτσι; Irini μου για να σου εξηγήσω εγώ πως πάει το πράγμα: το να λες ένα αστείο δεν είναι σεξιστικό, το να θεωρείς πως ο μισός πληθυσμός του πλανήτη συνωμοτεί συνεχώς για να σε κάνει να νιώθεις άβολα απλά επειδή είναι άντρες και να “σε βάζει στην θέση σου” είναι.
“Οι γυναίκες, εδώ και αμέτρητες γενιές, σε όλη τους τη ζωή, βλέπουν τα δικαιώματά τους να καταπατούνται, τα αιτήματά τους να αγνοούνται, τις διαμαρτυρίες τους να μην εισακούγονται, τις επιθυμίες τους να μπαίνουν πάντα σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, και την ίδια τους τη φωνή να σιγάζεται” μας εξηγεί η irini χρησιμοποιώντας γυναίκες που έζησαν εκατοντάδες χρόνια πριν για να μας πείσει πως αυτή σήμερα καταπιέζεται. Και φυσικά βολικά αγνοεί πως και οι άντρες εδώ και αμέτρητες γενιές έβλεπαν τα αιτήματα τους να αγνοούνται, τις διαμαρτυρίες τους να μην εισακούγονται, τις επιθυμίες τους μπαίνουν πάντα σε δεύτερη και τρίτη μοίρα και την ίδια τους τη φωνή να σιγάζεται. Επειδή η Irini νομίζει πως ο πολεμιστής, ο κυνηγός, ο φαντάρος, ο χτίστης, ο οικοδόμος που από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας θυσίαζε το σώμα του για να προσφέρει στην γυναίκα και τα παιδιά ασφάλεια και τροφή, ζούσε σε ένα πατριαρχικό πάρτι και πως το μόνο του όνειρο σε όλη του την ζωή ήταν να την αφιερώνει και να την θυσιάζει για να παρέχει στις γυναίκες. Ακόμα και σήμερα του αρνούνται βασικά δικαιώματα από την κοινωνία και τον φεμινισμό και το μαρτύριο του καθίσταται αόρατο στην δημόσια σφαίρα καθώς ασχολούμαστε συνεχώς με την αφόρητη γκρίνια της εκάστοτε προνομιούχας πριγκίπισσας που νομίζει πως τα σεξιστικά αστεία είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ένας άντρας αυτοκτονεί κάθε δυο δευτερόλεπτα στον κόσμο, δεν γνωρίζουμε γιατί γίνεται αυτό, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη, καμία ενημέρωση και κανένας φορέας που να εστιάζει σε αυτό, αλλά η Irini θέλει να μιλήσουμε για τα ανέκδοτα. Όχι για την αστεγία, τις αυτοκτονίες, την ενδοοικογενειακή βία που δέχεται ο άντρας, τις επιμέλειες που του στερούν τα παιδιά του, τον καρκίνο του προστάτη που θερίζει περισσότερους άντρες από ότι γυναίκες ο καρκίνος του μαστού, όχι για τις διατροφές, τον στρατό, τους εκατομμύρια θανάτους αντρών στην εργασία κάθε χρόνο. Όχι. Η Irini θέλει να μιλήσουμε για τα ανέκδοτα επειδή κανένα ουσιαστικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζει στην ζωή της και εφευρίσκει κάποια για να αποδείξει την καταπίεση της. Το να λες ένα αστείο δεν είναι σεξιστικό λοιπόν, το να θεωρείς πως ο μισός πληθυσμός του πλανήτη την περνάει ζάχαρη απλά επειδή είναι άντρες και ότι μόνο εσύ έχεις προβλήματα είναι.
“Η κοινωνία προτιμάει οι γυναίκες να σιωπούν. Μάλιστα, τις τιμωρεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όταν ακούγονται πολύ. Τις φιμώνει, είτε με απειλές είτε με χλευασμό είτε μην λαμβάνοντας υπόψη αυτά που έχουν να πουν”. Εδώ κάνει ένα διάλειμμα η Irini για τσιγάρο και μάλλον της ξέφυγε εδώ λίγο το womanplaining και ανταπαντά με μια γερή δόση χιούμορ. Γιατί μόνο χιούμορ μπορεί να κάνει εδώ. Τρισεκατομμύρια δίνονται κάθε χρόνο παγκοσμίως σε οργανώσεις που δίνουν σωρό από προνόμια σε γυναίκες επειδή οι φεμινίστριες δεν σταματάνε να γκρινιάζουν για την υποτιθέμενη καταπίεση τους. Κάθε μέρα βομβαρδιζόμαστε από αφόρητη γκρίνια για το πως κάθε μικρή πτυχή των κοινωνιών μας και των αλληλεπιδράσεων μας είναι σεξιστικά προς τις γυναίκες. Μας έχει εξηγηθεί ότι οι πολυκατοικίες είναι φαλλικά σύμβολα, πως όταν ο άντρας μιλάει κάνει mansplaining, πως μόνο όταν το 50% των θέσεων παντού αποτελείται από γυναίκες θα έχουμε ισότητα, πως ενώ άντρες είναι αυτοί που πεθαίνουν από τον covid είναι οι γυναίκες που κινδυνεύουν από τον covid, πως το aircondition είναι σεξιστικό, πως το κομπλιμέντο είναι σεξουαλική παρενόχληση, πως το βλέμμα είναι κακοποιητικό, ότι η χειραψία είναι σεξουαλική παρενόχληση, ότι οτιδήποτε κάνει μια γυναίκα να νιώθει άβολα πρέπει να καταργηθεί καλή ώρα και φυσικά πως το χιούμορ είναι κι αυτό σεξιστικό και πως κι αυτό πρέπει να καταργηθεί καλή ώρα ή τουλάχιστον να αλλάξει σύμφωνα με τους κανόνες που θέτει το δόγμα μιας φεμινίστριας. Το να λες ένα αστείο δεν είναι σεξιστικό λοιπόν Irini μου, το να θεωρείς πως οι άντρες απλά επειδή είναι άντρες δεν φιμώνονται με απειλές, χλευασμό και πως λαμβάνονται υπόψιν αυτά που έχουν να πουν, είναι σεξιστικό. Δες για παράδειγμα πως αντιμετωπίζεται οποιοσδήποτε μιλάει για τα δικαιώματα των αντρών, αυτή η σελίδα για παράδειγμα.
Αρχίζει μετά η Irini να μας εξηγεί πως θα μας εξηγήσει για κάποια συγκεκριμένα αστεία από την λίστα των συμφορών που ανακαλύπτει κάθε φορά που ένας άντρας λέει ένα ανέκδοτο, και φυσικά δεν ξεχνά να βάλει και την λέξη “επικίνδυνο” μέσα για να κάνει σαν φεμινίστρια απόλυτα σαφές πως τα πάντα είναι εν δυνάμει επικίνδυνα για τις γυναίκες ακόμα και το χιούμορ εξού και ο νόμος που προτάθηκε στην Κύπρο για πέντε χρόνια φυλάκισης όταν λες ανέκδοτα που την κάνουν να νιώθει ότι δεν είναι ασφαλής. “Χύθηκε αίμα για να καταφέρουν να βγουν οι γυναίκες από την κουζίνα” μας λέει η Irini και ξεχνά πως το αίμα των αντρών ήταν από πάντα αυτό που πότιζε την γη από εκατομμύρια, δισεκατομμύρια σώματα τους που θυσιάζονταν σε πολέμους, στην επικίνδυνη εργασία και στην προσπάθεια του να μεταφερθούν οι κοινωνίες μας από τις σπηλιές στο σύγχρονο διαμερισματάκι που τόση άνεση της προσφέρει. Νομίζει η Irini πως όλοι αυτοί οι δρόμοι, οι γέφυρες, τα αεροπλάνα, οι αποχετεύσεις, οι πολυκατοικίες, τα μουσεία, τα μνημεία, οι κολώνες ηλεκτροδότησης, τα πλοία και οι κόμβοι που της δίνουν ίντερνετ χτίστηκαν από μόνα τους και όχι αποκλειστικά από άντρες. Πως δεν έχυσαν αίμα και θυσίασαν τα σώματα τους σε κυριολεκτικά αφάνταστους αριθμούς για να το κάνουν αυτό ή για να προστατέψουν γυναίκες και παιδιά πολεμώντας για την ελευθερία σε πολέμους, την στιγμή μάλιστα που η συντριπτική πλειοψηφία τους δεν είχαν ούτε αυτοί το δικαίωμα στην ψήφο. Και πως συνεχίζουν να το κάνουν με τους αριθμούς των θανάτων τους να παραμένει ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα ασύλληπτος. Όχι. Η Irini νομίζει πως το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί σε έναν άνθρωπο ιστορικά αλλά και σήμερα ακόμα είναι να μαγειρεύει γιουβαρλάκια. Το να λες ένα αστείο δεν είναι σεξιστικό λοιπόν Irini μου, το να μην αναγνωρίζεις το μαρτύριο των αντρών τριγύρω σου απλά επειδή είναι άντρες είναι σεξιστικό.
Μετά ξεκινά ένας χείμαρρος εντελώς basic φεμινισμού, το α και το β, γιατί όπως μας υποσχέθηκε θα μας εξηγήσει αναλυτικά για να καταλάβουμε, για τα πρότυπα της ομορφιάς, πως δεν είναι στην φύση των γυναικών να είναι δασκάλες αλλά καθόλου δεν την ενοχλεί που η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι και άλλα τέτοια. Αλλά ξέρετε τώρα όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση φεμινιστικής έκστασης σου ξεφεύγουν και μερικά ωραία. Μας εξηγεί λοιπόν η Irini ανάμεσα στα άλλα διαμάντια πως δεν είναι η φύση των γυναικών να γεννάνε και να μεγαλώνουν παιδιά. Σιώπησε και η σιωπή. Και μετά μέσα στα κλασικά δυο μέτρα και σταθμά του φεμινιστικού παραληρήματος μιλάει για πράγματα που και τα δυο φύλα κάνουν αλλά παρουσιάζοντας τα λες και τα κάνουν μόνο οι άντρες. Και αυτό Irini μου είναι σεξιστικό.
“Αστεία που λένε ότι οι γυναίκες ελκύονται μόνο από άντρες που έχουν λεφτά” δεν το λένε για αστείο Irini μου έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι έτσι ακριβώς είναι και οι άντρες το γνωρίζουν. Και φυσικά δεν ξεχνάει μέσα σε αυτό τον χειμαρρο μισανδρισμού να μας υπενθυμίσει πως οι άντρες ευθύνονται για τα προβλήματα τους. Πως οι άντρες φταίνε που αυτοκτονούν, που κάνουν καταχρήσεις και που φυλακίζονται. Πράγμα που φυσικά είναι ένας ακόμα μισανδρικός φεμινιστικός μύθος και που δεν έχει καμία απολύτως επιστημονική βάση. Και που φυσικά είναι σεξιστικό γιατί υποθέτει πως είναι η φύση του άντρα ή έστω η “κοινωνική του κατασκευή” τέτοια που των ωθεί στο να έχει προβλήματα και τίποτα άλλο δεν τα δημιουργεί πέρα από αυτή. Ενώ δηλαδή ας πούμε τα “σεξιστικά” ανέκδοτα συμβάλλουν στην καταπίεση της γυναίκας και πρέπει να σταματήσουν ή να αλλάξουν με νόμους που τιμωρούν τα ανέκδοτα που λένε οι άντρες με πέντε χρόνια φυλάκισης, ο άντρας χρειάζεται να αλλάξει αποκλειστικά αυτός και μόνο και τίποτα δεν τον εμποδίζει πέρα από τον ίδιο του τον “τοξικό” εαυτό για να βοηθηθεί και άρα καμία πρόνοια ή πρόβλεψη δεν χρειάζεται για τα δικά του προβλήματα και δεν υπάρχει ανάγκη να δωθεί κρατικό χρήμα για να δημιουργηθούν κρατικοί φορείς που θα τον βοηθούν. Πόσο βολικό.
“Δεν είπα τίποτα για ομοφοβία” μας εξηγεί η Irini κάπου στο τέλος η Irini αφήνοντας να εννοηθεί πως οι άντρες είναι μόνο ομοφοβικοί και ποτέ οι γυναίκες και πως όλα αυτά τα παιδιά που τα πέταξαν από το σπίτι τους οι μητέρες τους, ή τα χτυπούσαν επειδή ήταν ομοφυλόφιλα, πως όλες αυτές που κατά εκατοντάδες αφήνουν ομοφοβικά χλευαστικά σχόλια σε ποστ και άρθρα και πως όλες αυτές που με κάθε μικρή ευκαιρία αποκαλούν τον άντρα συνομιλητή τους γκέι για να τον μειώσουν, πως όλες αυτές οι γυναίκες δεν υπάρχουν και ποτέ δεν υπήρξαν. Καθόλου σεξιστικά βέβαια.
Τελειώνει η Irini εξηγώντας μας πως “αν δεν καταλαβαίνεις, ρώτα ή σκέψου γιατί. Γιατί τα σεξιστικά αστεία δεν είναι αθώα”. Όχι Irini μου. Τα αστεία είναι αθώα. Καταλαβαίνουμε όμως πως ως φεμινίστρια υπηρετείς ένα ποινοκολαγνικό δόγμα που εφεύρει συνεχώς νέους τρόπους για να βάζει τους άντρες στην φυλακή και αυτός είναι ένας καινούργιος. Ότι κινδυνεύεις από τον "σεξισμό" του χιούμορ και πως άρα αυτός πρέπει να τιμωρείται. Με φυλάκιση εως και πέντε ετών. Αυτό λοιπόν δεν είναι το αθώο. Αθώο δεν είναι επίσης το μισανδρικό φεμινιστικό μανιφέστο που έγραψες και σου εξήγησα τα γιατί, και αν δεν καταλαβαίνεις ρώτα ή σκέψου γιατί. Ρώτα και σκέψου: Δεν είναι ο μύθος της “τοξικής αρρενωπότητας” σεξιστικός;
Δεν είναι to να δίδονται τα παιδιά με αποκλειστική επιμέλεια κατά 90% στις μητέρες επειδή θεωρούνται καταλληλότερες για την ανατροφή τους σεξιστικό; Δεν είναι η θεωρία της πατριαρχίας και η αυτόματη θεώρηση πως τα πάντα έχουν κατασκευαστεί από άντρες για να καταπιέζουν την γυναίκα σεξιστική; Δεν είναι ο μύθος τους αντρικού προνομίου σεξιστικός; Δεν είναι το να αποκαλείς όλους τους άντρες βιαστές σεξιστικό; Δεν είναι η κατά κατά πολύ μικρότερη φυλάκιση των γυναικών για τα ίδια ακριβώς εγκλήματα που κάνουν με τους άντρες σεξιστική; Δεν είναι η θεώρηση του ότι οι γυναίκες δεν ασκούν σωματική βία στους άντρες σεξιστική; Δεν είναι το να μην υπάρχει ούτε ένας φορέας για τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας επειδή έτσι απαιτεί ο φεμινισμός σεξιστικό; Δεν είναι η θεώρηση του ότι οι άντρες δεν προσπαθούν αρκετά να αλλάξουν ώστε να μην αυτοκτονούν και πως αυτοί οι ίδιοι φταίνε για όλα τους τα προβλήματα σεξιστική; Δεν είναι η προβολή του άντρα ως σοβινιστικό γουρούνι στην ποπ κουλτούρα σεξιστική; Δεν είναι η αναγκαστική θητεία των αντρών στον στρατό για να σε προστατέψουν σεξιστική;
Δεν είναι όλα αυτά τα εκατοντάδες χιλιάδες προγράμματα, σεμινάρια, υποτροφίες και επιδοτήσεις που απευθύνονται αποκλειστικά σε γυναίκες σεξιστικά; Είναι. Αλλά ξέρεις τι κάνουμε εμείς οι άντρες για όλα αυτά μιας και όταν μιλάμε για αυτά κανείς δεν μας δίνει σημασία ή μας χλευάζουν; Ή όταν αναγκαζόμαστε να διαβάζουμε μισανδρική φεμινιστική προπαγάνδα συγκαλυμμένη ως τραύμα; Λέμε κανά ανέκδοτο για να περνάει η ώρα ευχάριστα.
