Καταγγελία ψευδών στοιχείων για την ενδοοικογενιακή βία, απόκρυψη της βίας κατά των αντρών, ρητορικής μίσους και εισχώρηση φεμινιστικής ιδεολογίας στην Δικαιοσύνη. 1) Η επίσημη σελίδα του ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας) μας ενημερώνει για την βία κατά των γυναικών σε αριθμούς. "Με αφορμή την 25η Νοεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, στον ιστότοπο της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων έχει αναρτηθεί το 23ο Ενημερωτικό Σημείωμα του Παρατηρητηρίου για την Ισότητα των Φύλων της ΓΓΟΠΙΦ με θέμα «Έμφυλη Βία». Και πιο κάτω μας παρουσιάζουν κάποια νούμερα, για παράδειγμα μας λένε "από το σύνολο των 2833 δραστών ενδοοικογενειακής βίας του 2017, για τους οποίους υπάρχει πληροφορία για το φύλο τους, το 84,5% είναι άντρες και το 15,5% είναι γυναίκες". Παρουσιάζοντας έτσι μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα για την ενοδοικογενειακή βία που στα πρότυπα της φεμινιστικής προπαγάνδας αποκαλούν εντελώς αντιεπιστημονικά "έμφυλη". Το “έμφυλη” δεν αποτελεί επιστημονικός όρος, δεν έχει ποτέ αποδειχτεί πως η βία έχει “έμφυλες διαστάσεις, για την ακρίβεια τα στοιχεία δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Πάμε όμως να δούμε την έρευνα που μας παραθέτουν από την οποία αντλούν τα στοιχεία αυτά.
Για αρχή πρέπει να γίνει κατανοητό πως αυτές οι καταμετρήσεις αφορούν αποκλειστικά τις γυναίκες. Μας δίνει δηλαδή η ίδια η σελίδα του ΚΕΘΙ νούμερα που εκτός των άλλων βασίζονται σε κρατικούς και μη κρατικούς φορείς που εξυπηρετούν αποκλειστικά γυναίκες και μόνο θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Δηλαδή με λίγα λόγια δεν υπάρχει καμία γραμμή καταγγελίας ή φορέας βοήθειας για άντρες θύματα ενδοοικογενιακής βίας ώστε να έχουμε τα ανάλογα νούμερα και για αυτούς και να μπορέσουμε έτσι να έχουμε μια συνολική και αμερόληπτη εικόνα του φαινομένου. Με λίγα λόγια οι άντρες θύματα μένουν έξω από τις έρευνες αυτές με αποτέλεσμα τα συμπεράσματα τους να είναι μερολυπτικά και να κατασκευάζονται ώστε να δημιουργούν εντυπώσεις.
Τι μας λέει λοιπόν το "το 23ο Ενημερωτικό Σημείωμα" του Παρατηρητηρίου για την Ισότητα των Φύλων της Γ.Γ.Ο.Π.Ι.Φ. με θέμα “Έμφυλη Βία”;
Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται στην έκθεση δεν έχουν καμία σχέση με τα στοιχεία που χρειάζονται για να καταμετρήσουν το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας. Η έκθεση με λίγα λόγια μας δίνει άσχετα προς το φαινόμενο στοιχεία και τα παρουσιάζει σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία. Το λέει μάλιστα και η ίδια η έκθεση: “Τα στατιστικά στοιχεία που παρατίθενται παραπάνω δεν αντιστοιχούν πλήρως στους προτεινόμενους δείκτες του EIGE, καθώς σε αυτά δεν καταγράφεται το φύλο και η ηλικία του θύματος, όπως ούτε και η σχέση θύματος – δράστη. Εντούτοις, αποτελούν μία σημαντική αποτύπωση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα”. Όλοι σχεδόν οι δείκτες χρησιμοποιούν άλλους αριθμούς από αυτούς που πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε μια έρευνα για την ενδοοικογενειακή βία. Για παράδειγμα ο δείκτης δώδεκα ζητά τον ετήσιο αριθμό αντρών (18 και άνω) που καταδικάστηκαν για συντροφική βία εναντίον γυναικών. Αντί αυτού μας δίδεται ο ετήσιος αριθμός καταδικαστικών αποφάσεων αντρών (18 και άνω) για τέλεση αξιόποινης πράξης (γενικά και αόριστα) σε βάρος μέλους της οικογένειας τους (πχ μπαμπάς, αδερφός κτλ). Καμία σχέση δηλαδή με ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών. Ο δείκτης έντεκα απαιτεί τον ετήσιο αριθμό αντρών (18 και άνω) που διώχθηκαν για συντροφική βία εναντίον γυναικών. Αντί αυτού μας δίδεται ο ετήσιος αριθμός ποινικών διώξεων αντρών (18 και άνω) για τέλεση αξιόποινης πράξης σε βάρος μέλους της οικογενείας τους. Καταμετρούν δηλαδή όλες τις ποινικές διώξεις που έχουν γίνει σε όλους τους άντρες σε βάρος μελών της οικογενείας (παιδιών, πατεράδων, αδερφών κτλ) για όλα τα πιθανά εγκλήματα, ως συντροφική βία κατά των γυναικών.
Τα ψευδής νούμερα αυτά χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να καλλιεργήσουν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που καθιστούν τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας αόρατους. 2) Όλες οι έρευνες που διεξάγονται στην Ελλάδα για την ενοδοικογενειακή βία δεν έχουν καθόλου άντρες ως δείγματα αλλά μόνο γυναίκες. Οι μερολυπτικές αυτές έρευνες μετά χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να καλλιεργήσουν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που καθιστούν τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας αόρατους. 3) Βάση έρευνας που έγινε στην ΕΕ 3 στους 10 άντρες στην Ελλάδα κακοποιούνται σωματικά από τις συντρόφους τους και 7 στους 10 ψυχολογικά. Παρόλα αυτά η γραμμή 15900 απευθύνεται αποκλειστικά σε γυναίκες θύματα βίας, διαφημίζεται ως τέτοια και προωθεί την λανθασμένη εντύπωση πως μόνο γυναίκες υποφέρουν απο ενδοοικογενειακή βία. Κανένας φορέας ή γραμμή δεν υπάρχει για αυτούς τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Αντιθέτως βάση νόμου οι άντρες και ακόμα και τα ανήλικα αγόρια από 12 ετών και άνω, θύματα ενδοοικογενειακής βίας ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ στις κρατικές δομές θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, μέρος και αυτό της μισανδρικής ρητορικής μίσους στην οποία υποβάλλονται καθημερινά (σελίδα 2, ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΞΕΝΩΝΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ). Εκτός λοιπόν του ότι οι κρατικές αυτές δομές εξυπηρετούν αποκλειστικά γυναίκες θύματα και απαγορεύουν άντρες και ανήλικα αγόρια από το να βοηθηθούν, καταγράφουν και αποκλειστικά ΜΟΝΟ τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών με αποτέλεσμα τα νούμερα αυτά να χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να καλλιεργήσουν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που καθιστούν τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας αόρατους. 4) Ακόμα και υψηλά στελέχη της Αστυνομίας που τολμούν να μιλήσουν για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που δέχονται οι άντρες από τις γυναίκες τους, ντροπιάζονται μεθοδικά, απαξιώνονται δημόσια και γελοιοποιούνται με αποτέλεσμα να δημιουργούν εντυπώσεις και να καλλιεργείται μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που η ενδοοικογενειακή βία που δέχονται οι άντρες καθίσταται αόρατη. 5) Πάνω από 200 επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ισόποση βία ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες εδώ και 40 χρόνια όμως οι έρευνες αυτές αποκρύπτονται μεθοδικά από φεμινιστικές οργανώσεις που ντροπιάζουν όσους τολμούν να τις επικαλεστούν. Η μεθοδική μάλιστα αυτή απόκρυψη των επιστημονικών στοιχείων από τον φεμινισμό έχει καταγραφεί από επιστήμονες σε επίσημες εκθέσεις οι οποίες περιγράφουν πως την πετυχαίνουν με λεπτομέρειες. Συγκεκριμένα με: α) Απόκρυψη στοιχείων. β) Αποφυγή αναζήτησης στοιχείων που δεν είναι συμβατά με την θεωρεία της Πατριαρχίας. γ) Αναφορές μόνο σε έρευνες που δείχνουν άντρες ως θήτες. δ) Αναφορές σε έρευνες ότι υποστηρίζουν τις φεμινιστικές θεωρίες όταν στην πραγματικότητα δεν τις υποστηρίζουν. ε) Δημιουργώντας “στοιχεία” βάση των παραπομπών. ζ) Παρεμποδίζοντας την έκδοση άρθρων και ερευνών και παρεμποδίζοντας έρευνες οι οποίες μπορεί να έρθουν σε αντίθεση με την ιδέα της επικράτησης της αντρικής βίας στα πλαίσια της ενδοοικογενειακή βίας. η) Παρενοχλώντας, απειλώντας και τιμωρώντας ερευνητές που φέρνουν στο φως στοιχεία που έρχονται σε αντίθεση με την φεμινιστική ιδεολογία. Το αποτέλεσμα αυτής της μεθοδικής απόκρυψης των αντρών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας είναι ότι εκατοντάδες χιλιάδες άντρες και νεαρά αγόρια υποφέρουν χωρίς να έχουν καμία υποστήριξη, και πως εφόσον το μαρτύριο τους δεν καταγράφεται οι γυναικείες οργανώσεις υποστηρίζουν πως δεν υπάρχουν ως θύματα με αποτέλεσμα να δημιουργούν εντυπώσεις και να καλλιεργούν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που καθιστούν τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας αόρατους.
6) Η έρευνα που έγινε στην Αμερική το 2010 και δείχνει πως η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών αυξάνεται σε περιόδους φυσικής καταστροφής, και που χρησιμοποιείται από τις γυναικείες οργανώσεις για να αντλήσουν κρατικό χρήμα σε περιόδους κρίσης όπως η πανδημία του covid, έδειξε επίσης πως όχι μόνο αυξήθηκε και η ενδοοικογενειακή βία κατά των αντρών σε περιόδους κρίσης, αλλά πως αυξήθηκε σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι αυτή των γυναικών. Αυτό δεν αναφέρεται βολικά στο abstract της έρευνας αλλά μέσα στην ίδια την έρευνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την περίοδο της πανδημίας να διοργανώνονται προπαγάδες μίσους κατά των αντρών από γυναικείες οργανώσεις που διαφημίζουν πως μόνο γυναίκες είναι τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας στην περίοδο της πανδημίας με αποτέλεσμα τα νούμερα αυτά να χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να καλλιεργήσουν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που καθιστούν τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας αόρατους. 7) Δεν υπάρχει ούτε ένας φορέας στην Ελλάδα για άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας, επειδή οι γυναικείες οργανώσεις όπως είδαμε πιο πάνω αποκρύπτουν μεθοδικά τα νούμερα των κακοποιημένων αντρών και προφασίζονται πως δεν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο. Αυτό είναι μια πολιτική που γίνεται εδώ και δεκαετίες ιστορικά, και ακόμα και όταν κάποιος ξενώνας ή φορέας που βοηθά άντρες χτίζεται, δέχεται αμείλικτη επίθεση από φεμινιστικές οργανώσεις που υποστηρίζουν πως οι άντρες δεν μπορούν να είναι ποτέ θύματα και μπορούν να είναι μόνο θύτες βίας. Με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να καλλιεργήσουν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που καθιστούν τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας αόρατους. 8) Συγκεκριμένα στην Ελλάδα έχουμε μια παγκόσμια πρωτιά όσων αφορά τις αντρικές αυτοκτονίες. Εκτός του ότι το 86% των αυτόχειρων είναι άντρες με τους αριθμούς να φτάνουν πάνω από 560 κάθε χρόνο, η συντριπτική πλειοψηφία των αυτόχειρων αντρών στην Ελλάδα είναι παντρεμένοι, σε αντίθεση με άλλες χώρες που δεν είναι παντρεμένοι. Υπάρχει άμεση ανάγκη επιστημονικής έρευνας επάνω στο θέμα μιας και όπως είδαμε σε έρευνα της ΕΕ πιο πάνω 8 στους 10 παντρεμένους άντρες στην Ελλάδα κακοποιούνται ψυχολογικά από τις συντρόφους τους και δεν είναι μια απίθανη εικασία να συνδέεται η ψυχολογική αυτή κακοποίηση με τον τεράστιο αριθμό παντρεμένων αυτόχειρων αντρών. Παρόλα αυτά τέτοιες έρευνες δεν γίνονται ποτέ για τους άντρες παρά του ότι είναι ένα σοβαρότατο ζήτημα, με αποτέλεσμα να μην προλαμβάνονται θάνατοι που θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί. Ουσιαστική έρευνα που να αφορά τους άντρες δεν γίνεται μιας και η συνεχής ρητορική μίσους εναντίον τους από τις γυναικείες οργανώσεις δημιουργούν εντυπώσεις και καλλιεργούν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που καθιστούν τους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας αόρατους. 9) Καθημερινά οι άντρες βομβαρδίζονται με σεξιστικά και ρατσιστικά άρθρα που υποκινούν μίσος εναντίων τους και καθιστούν το μαρτύριο τους αόρατο χωρίς καμία κρατική παρέμβαση. Άρθρα που καθιστούν τους πατεράδες “βιαστές”. Δημοψηφίσματα που παρουσιάζουν τους πατεράδες ως κακοποιητές, βίαιους και βιαστές συλλήβδην χρησιμοποιώντας τις στατιστικές με τον τρόπο που έχει εξηγηθεί παραπάνω για να κάνουν ξεκάθαρη ρητορική μίσους. Εκπομπές και διαφημίσεις που παρουσιάζουν το πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας ως κάτι μονόπλευρο που παρουσιάζουν τους άντρες αποκλειστικά και μόνο ως κακοποιητές και τις γυναίκες αποκλειστικά ως θύματα και ποτέ ως θύτες. 10) εως και 8 στις 10 βρεφοκοκτονίες πράττονται από μητέρες, μόνο 1 στις 10 από πατέρες. Γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται οι βρεφοκτονίες στις έρευνες για την ενδοοικογενειακή βία; 11) Έρευνες έχουν δείξει πως σε παγκόσμιο επίπεδο τα αγόρια κακοποιούνται πιο συχνά από τα κορίτσια, και οι θύτες είναι στην πλειοψηφία τους οι μητέρες. Γιατί ακούμε συνεχώς και αποκλειστικά για την ενδοοικογενειακή βία αποκλειστικά κατά των γυναικών; Συγκεκριμένα στην Ελλάδα το 54.4% των παιδιών που κακοποιούνται είναι αγόρια και το 45.6% κορίτσια. Με την διαφορά ανάμεσα στους άντρες και γυναίκες θύτες να είναι πολύ μικρή, συγκεκριμένα 54.4% και 45.6%. Γιατί ακούμε συνεχής και αποκλειστικά λοιπόν για την ενδοοικογενειακή βία αποκλειστικά κατά των γυναικών; 12) Στην Αγγλία πρόσφατα χτίστηκε το πρώτο καταφύγιο για άντρες θύματα ενδοοοικογενειακής βίας. Έχει λάβει 14.000 τηελφωνήματα σε 3 μήνες, και η αύξηση των καταγγελιών από άντρες θύματα ήταν 96% στην περίοδο του πρώτου lock down και τα νούμερα εξηγούν οι ειδικοί είναι υπερδιπλάσια επειδή όλη αυτή η ρητορική μίσους που οι άντρες δέχονται από τις γυναικείες οργανώσεις, κάνουν πολύ δύσκολο για έναν άντρα να καταγγείλει την κακοποίηση του από γυναίκα. Η καταγραφή έδειξε πως ο βασικός λόγος που οι άντρες μένουν άστεγοι είναι η ενδοοικογενειακή βία που δέχονται από τις συντρόφους τους. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ασήμαντο όπως με πρόθεση το παρουσιάζουν οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις και η μεθοδική απόκρυψη του αποτελεί έγκλημα κατά των θυμάτων που η βία που δέχονται καθίσταται αόρατη από την ρητορική μίσους που υπονομεύει συστηματικά το μαρτύριο τους. 13) Μεροληπτικές έρευνες γίνονται από το Κέντρο Ερευνών για θέματα ισότητας που αγνοούν την επιστημονική μέθοδο και συμπεριλαμβάνουν φεμινιστική ιδεολογία. Για παράδειγμα μια έρευνα του 2005 με τίτλο “Γυναίκες και Ανθρωποκτονία, Έρευνα στις Γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού”, από την πρώτη κιόλας παράγραφο μας ανακοινώνει ότι η “έρευνα εισάγει" μια καινούργια "μεταβλητή", την θεωρία του φεμινισμού για το φύλο ως κοινωνική κατασκευή, ως επιστημονική αλήθεια την στιγμή που δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια αστήριχτη ιδεολογική θεωρία. Μια υποτιθέμενη “επιστημονική” έρευνα μας εξηγεί πως οι γυναίκες δολοφονούν απλά επειδή είναι καταπιεσμένες από την πατριαρχία, και από την πρώτη κιόλας παράγραφο μας εξηγεί πως αυτό λαμβάνεται υπόψιν ως προς την διεξαγωγή της. Αφομοιώνοντας την φεμινιστική ιδεοληψία αντί να χρησιμοποιεί επιστημονικές μεθόδους, η έρευνα φτάνει σε συγκεκριμένα συμπεράσματα που αργότερα χρησιμοποιούνται από τις γυναικείες οργανώσεις για να δημιουργούν εντυπώσεις και να καλλιεργούν μίσος απέναντι στους άντρες, την ίδια ακριβώς στιγμή που δικαιολογούν τις δολοφονίες τους από τις γυναίκες, εξηγώντας μας πως δολοφονούνται επειδή έχουμε "πατριαρχία" και οι γυναίκες δολοφόνοι "καταπιέζονται" από αυτήν. 14) Όλα αυτά τα προβλήματα ζωής και θανάτου χιλιάδων συμπολιτών μας και αγοριών καθίστανται αόρατα εξαιτίας της ρητορικής μίσους που άφοβα και ατιμώρητα χρησιμοποιούν καθημερινά φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις για να προωθήσουν τα προσωπικά τους οικονομικά συμφέροντα και ατζέντες εις βάρος αθώων αντρών και αγοριών που παρουσιάζονται στην κοινωνία συλλήβδην ως κακοποιητικοί, τοξικοί, βίαιοι και καταπιεστικοί. Η ρητορική αυτή μίσους καθιστά το ενδιαφέρον για την έρευνα και την αντιμετώπιση των αντρών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας ανύπαρκτη. Όλα τα επιστημονικά στοιχεία έρχονται σε μετωπική σύγκρουση με τα μεροληπτικά, παραπλανητικά και ψευδή δεδομένα που παρουσιάζονται ως ακράδαντα στοιχεία από μεροληπτικές ψευδοέρευνες που δεν καταμετρούν την βία που δέχονται οι άντρες και τα αγόρια στα σπίτια τους. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Αρκετές αντρικές ζωές έχουν θυσιαστεί στον βωμό της ρητορικής μίσους των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων.
Comments